یادداشت ؛ مزینانی

پیام هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی درخواست برافراشته نگه داشتن پرچم خون خواهی از خون خدا تا قیامت است که از حلقوم سیدالشهداء برآمده و در گوش تاریخ زمزمه می‌شود.

کاشف خبر / به نقل از پایگاه خبری ترشیز خوان؛ یکی از آخرین سخنان نقل شده از امام حسین (ع) در عصر عاشورا، جمله مشهور: “هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی، هَل مِن مُعینٍ یُعینُنی، هَل مِن ذابٍّ یَذُبُّ عن حَرَمِ رَسولِ الله (ص) ” است. از آنجا که امام حجت خدا است و می‌داند که مطالبه او از آن مردم، پاسخی در پی ندارد اما چرایی طرح چنین مطالبه‌ای در آن صحنه آتش خون، خود معمای بزرگ تاریخی است!؟.

تامل و تدبر در این سخن امام کردم، سه مطالبه اساسی در آن یافتم که سیدالشهداء علیهم السلام از انسان، جامعه و تاریخ دارند. این مطالبه ها عبارت است از:

مطالبه اول. نصرت طلبی همشگی
هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی؛ آیا کسی هست که من را نصرت کند؟ آیا کسی هست که مرا یار و یاوری پیروزمند باشد.؟!”
سید الشهداء در مقام خلیفه اللهی خود، می‌داند که مردم کوفه او را یاری نخواهند کرد. بنابراین انسان و تاریخ پیش‌رو را مخاطب قرار داده است و از همه انسان‌های آزاده و مومن نصرت می‌طلبد.

از عجایب مطالبه مذکور این است که چگونه، یک فرمانده در حالی که همه یاران خود را از دست داده است، همچنان در وسط معرکه رجز نصرت – پیروزی – می‌خواند و دیگران را دعوت می‌کند تا در این آخرین لحظه‌ها بیایند و در عیش پیروزی خون بر شمشیر بنشینن و غنائمی از ایثار و فداکاری درو کنند. با این منطق، طلب نصرت امام حاوی دو پیام مهم است:

پیام اول. طلب خون نثاری: این بخش از دعوت ثارالله، درخواست خون مومنان و اشک محببن – خون قلب و زلال اشک به عنوام عصاره وجود و حیات – است که ضامن حیات شجره طیبه توحیدی و رهایی از جامعه جهل زده و ضلالت پیشه است.

پیام دوم. طلب خون خواهی: این بخش از پیام ثارالله، درخواست برافراشته نگه داشتن پرچم خون خواهی از خون خدا تا قیامت است که از حلقوم سیدالشهداء برآمده و در گوش تاریخ زمزمه می‌شود.

مطالبه دوم. یاری جویی مستمر
“هل مِن مُعینٍ یُعینُنی؛ آیا کسی هست که مرا یاری دهنده و کمک کار صادق باشد.؟!” سید الشهداء در مقام ولی اللهی خود، مطالبه روشنی برای یاری شدن دارد که حاوی دو پیام مهم است:

پیام اول. طلب احیای سیره اجداد طاهرین اش: این بخش از پیام های عاشورایی سیدالشهداء، درخواست همکاری برای بازفرآوری سنت نبوی و سلوک علوی است که در دهه ۶۰ هجری و در میان مجموعه‌ای از سنن جاهلیت عربی و حَمیَّت قبیلگی محجور – پوشیده – مانده است.

پیام دوم. طلب اصلاح جامعه اسلامی در حال فرسایش: این بخش از پیام عاشورایی سیدالشهداء، درخواست مساعدت برای نفی نااهلان اعم از؛ بریدن دست ناپاک زادگان، ویژه خوران و حرام خوران از مسئولیت‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و منابع اقتصادی بیت‌المال مسلمین است.

مطالبه سوم. ایثارطلبی مداوم
«هَلْ مِنْ ذابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ، آیا کسی هست که مدافع ما باشد و از اهل بیت رسول الله دفاع کند؟ آیا کسی است در دفاع از حریم رسول الله آماده جان فشانی باشد.؟!” سید الشهداء در مقام وارث انبیاء، تمام نسل‌های بشر را به صیانت و پاسداری از حریم اهل بیت می‌طلبد. با این وجود این بخش از سخنان حضرت حاوی دو پیام مهم است:

پیام اول. طلب ملازمت در کنار اهل بیت: این بخش از آخرین پیام سیدالشهداء، درخواست آمادگی فکری و روحی – از طریق نثار اشک به عنوان عصاره جان – و آمادگی حضور مجاهدانه – همراه با هجرت و جهاد برای ایثار جسم و جان- مومنان و محبین در کنار اهل بیت است.

پیام دوم. طلب مقاومت در دفاع از اهل‌بیت: این بخش از سخن سیدالشهداء، درخواست پایداری مداوم در برابر مستکبران و ظالمان با توسل به روش و منش اهل بیت علیهم السلام است.

یافته‌های راهبردی
آخرین مطالبه‌های سید الشهداء برابر آنچه ذکر شد، تقریر سرنوشتی نو برای انسان، جامعه و تاریخ است. چرا که:

یکم. نصرت و پیروزی منحصرا در حمایت از دین و ولی منصوب الهی میسر می‌شود.

دوم. شرط همراهی با اهل بیت، نیت صادقانه و عمل صالح و اطاعت مخلصانه از امام معصوم است.

سوم. حرکت عزتمندانه و آزادی خواهانه در طول تاریخ بستگی به پیوند فرهنگی و سیاسی با امام حسین (ع) دارد.

چهارم. پیوستگی به جامعه توحیدی منحصراً با محوریت ولایت و امامت فراهم می‌شود.

پنجم. عاشورا مبدا حیات طیبه است و مسیر حسینی تنها راه بازگشت جاماندگان و بی‌راه رفتگان از صراط مستقیم است.

ششم. وابستگی به جامعه مادی منشاء جهالت، پراکندگی، گمراهی، انحراف و تباهی است.

و اینکه: شعار یالثارت الحسین بر پرچم خون خواهی نهضت کربلا در طول تاریخی و لبیک یا حسین (ع) مدافعان حرم همچون شهید حاج قاسم سلیمانی در عصر ما، برجسته ترین مصداق کارآمد و روزآمد همراهی با اهداف سرور و سالار شهیدان و در پاسخ به مطالبه استنصار (کمک طلبی)، استعانت (یاری طلبی) و استذباب (ایثارطلبی) است.

نویسنده : احمد باقری مزینانی، استادیار دانشگاه