با استقبال قابل توجه شهروندان و دوست‌داران تاریخ و فرهنگ گیلان، نظرسنجی تعیین «روز ملی لاهیجان» به ابتکار و با محوریت شورای فرهنگ عمومی شهرستان برگزار شد. مشارکت گسترده مردم در این فرایند، نقش مهمی در تعیین روزی نمادین برای پاسداشت هویت تاریخی، فرهنگی و اجتماعی لاهیجان داشت.

در پایان رأی‌گیری، ۲۰ اردیبهشت با بیشترین آرای مردمی برگزیده شد و پس از جمع‌بندی، به تصویب شورای فرهنگ عمومی شهرستان رسید و رسمیت یافت.

۲۰ اردیبهشت بر پایه رویدادی تاریخی استوار است؛ رویدادی که جایگاه لاهیجان را در شکل‌گیری هویت سیاسی و فرهنگی گیلان برجسته می‌کند. بر اساس اسناد معتبر تاریخی، خان احمد گیلانی – واپسین فرمانروای سلسله آل‌کیا و حاکم ناحیه بیه‌پیش – از سال ۹۴۳ هجری قمری (۱۵۳۶ میلادی) بر این منطقه حکمرانی می‌کرد. در سال ۹۵۷ هجری قمری (۱۵۵۰ میلادی) و پس از درگذشت حاکم بیه‌پس، او توانست تمامی گیلان را متحد ساخته و لاهیجان را به‌عنوان مرکز سیاسی و اداری گیلان برگزیند.

این واقعه نقطه‌عطفی در تاریخ گیلان است؛ چراکه تثبیت مرکزیت لاهیجان در آن دوران، نقش این شهر را در تحولات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی منطقه پررنگ و ماندگار کرد. در حقیقت، ۲۰ اردیبهشت یادآور دورانی است که لاهیجان، محور انسجام سیاسی و یکی از کانون‌های هویت‌ساز گیلان بود.

همچنین این تاریخ با فصل برداشت چای و رونق نوغانداری در لاهیجان مقارن است؛ دو فعالیت اقتصادی تاریخی که نسل‌ها در معیشت مردم، فرهنگ کار، و سیمای اجتماعی این شهر نقش‌آفرینی کرده‌اند. هم‌زمانی این رخداد تاریخی با اوج فعالیت‌های اقتصادی سنتی، جایگاه ۲۰ اردیبهشت را به‌عنوان روزی پیوندخورده با تاریخ، هویت و اقتصاد گیلان تثبیت می‌کند.