کاشف خبر / در روزهایی که جشنواره نان برنجی روستای دیوشل در شهرستان لنگرود با حضور پرشور مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان جان تازه‌ای گرفته است، غیبت چشمگیر ایشان و دیگر مسئولان استانی در مراسم افتتاح «موزه ملی ابریشم» لاهیجان، پرسش‌های بی‌پاسخی در دل افکار عمومی برجای گذاشت.

بی‌تردید برگزاری جشنواره‌های محلی که شور و شادی را به میان مردم می‌آورد، شایسته تحسین است و روح امید و نشاط را در دل جامعه می‌دمد. اما آیا در برابر این نشاط‌های کوچک، نباید به آئینی بزرگ که میراث تاریخی و فرهنگی یک شهر را پاس می‌دارد نیز ارج نهاد؟

این تفاوت آشکار در نگاه و اولویت‌گذاری‌ها، این سؤال را به ذهن متبادر می‌کند که آیا سیاست‌گذاری‌ها بر اساس معیارهای مدیریتی استوار است یا انگیزه‌های دیگری در پشت پرده نهفته‌اند؟ بسیاری از شهروندان و ناظران رسانه‌ای، چنین رفتاری را موجب تردید نسبت به عملکرد مدیرکل دانسته و آن را عاملی در تغییر نگاه مردم لاهیجان می‌دانند.

و پرسش پایانی اینجاست: آیا این تفاوت‌های رفتاری آگاهانه است یا سهوی؟ و آیا وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، به عنوان نهاد بالادستی، روشنایی پاسخ را به جامعه خواهد بخشید؟