یادداشت ؛ فرشاد حسینی فر
در بیشتر کشورهای در حال توسعه خبری از بودجه نفتی نیست و دولت برای کسب درآمد و تأمین بودجه متکی به اخذ مالیات از فعالان بزرگ و کوچک اقتصادی است.در این راستا برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت کشور بر مبنای تقویت صنایع و توجه به پتانسیل مردم نوشته می شود تا با توانمندسازی و درآمدزایی جامعه،دولت نیز با مکانیزم های گوناگون به هدف خود در تأمین منابع و منافعش برسد. نقش صنعت گردشگری در ایجاد اشتغال پایداربه عنوان دومین و بزرگترین صنعت استخدام کننده دنیا موجب نگاه همه جانبه و بیش از پیش به گردشگری شده است از این رو توجه به موضوع گردشگری در برنامه ریزی های کلان بسیار مشهود و ملموس است.
کشورهایی مثل یونان،ترکیه،تونس،عمان،هندوستان،اندونزی،سریلانکا و…. همه ی ظرفیت های داخلی و خارجی کشورشان را برای حمایت از بخش خصوصی و رونق کسب و کار در حوزه گردشگری به کار میگیرند و بر اساس تلاشهای صورت گرفته مواضع سران کشور،رویکردسیاست خارجی و تعامل با کشورهای همسایه و جوامع بین المللی، توجه به آموزش-فرهنگ-هنر-موسیقی-معماری-صنایعی دستی-سوغات و صنعت غذا و خوراک در کنار ایجاد زیرساخت های حمل و نقل و انرژی،فرایندثبت شرکت و بنگاههای اقتصادی،اعطای تسهیلات بانکی و ارائه بسته های گوناگون حمایتی به اقشار مردم همه با هدف توسعه،تقویت و رشد صنعت گردشگری و بر محوریت آن پایه ریزی می گردد.
در واقع قانون گذاران و مدیران کشور به این نتیجه رسیده اند که صنعت گردشگری می تواند به مانند پیشران و لوکوموتیو عمل کند و با حرکتش همزمان صدها صنعت خرد و کلان و هزاران فرصت شغلی به صورت مستقیم و غیرمستقیم ایجاد نماید.
از سوی دیگر همزمان با این سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها،توجه دولت در سطوح مختلف به بخش خصوصی بسیار برجسته و پررنگ است.رقابتی بین شرکت های وابسته به دولت و بخش خصوصی دیده نمی شود و غالب کارهای اجرایی همچون هتلینگ(اقامت و پذیرایی)ترانسفرمسافر(دفاترخدمات مسافرتی)و حتی ناوگان حمل و نقل بر عهده سرمایه گذاران بخش خصوصی است و دولت تنها وضع قوانین،آئین نامه ها و نظارت بر اجرای صحیح آن و حمایت از بنگاه های مردمی اقتصادی مردمی را بر عهده دارد.
واگذاری متولی گری و اجرای امور به بخش خصوصی و تلاش برای نقش پذیری بیشتر تشکل های تخصصی حوزه توریسم در کنار اهمیت دادن به اندیشکده ها و تولیدات فکری و ایده های نوین پژوهشگاهها و تأثیر این نظریه ها و تجارب بخش خصوصی بر قوانین و برنامه های دولت از دیگر اقدامات مثبت و موفق کشورهایی است که نگاه جامع و هدفمند به صنعت گردشگری دارند.
ایران با داشتن آثارباستانی ،فرهنگ و تمدن کهن،مناظر و جاذبه های فراوان و تنوع بی نظیر جغرافیایی و اقلیمی شایسته سیاست گذاری و برنامه ریزی صحیح است تا در قرن پیش رو شاهد ایجاد رونق اقتصادی و درآمدپایدار،آبادانی بیشتر و تبلور پیوست های فرهنگی صنعت توریسم همچون صلح و دوستی استوار بین المللی باشیم.
